แปลงผักพอเพียง : มาลิน จุ้ยทรัพย์เปี่ยม (เมฆ ลม ฟ้า)
มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่ไม่มีพื้นฐานด้านกสิกรรม ไม่มีประสบการณ์แต่มีความตั้งใจอยากจะทำ ได้ไปเห็นที่อาจารย์หมอเขียว (ดร.ใจเพชร กล้าจน) พาพี่น้องจิตอาสาทำที่พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ เลยคิดว่าจะลองทำบ้าง แถวบ้าน นิยมปลูกกล้วยหอม กล้วยน้ำว้า กล้วยหักมุก มะนาว ชมพู่ ถั่วฝักยาว มะเขือ ส่วนมากชาวบ้านนิยมใช้สารเคมี ฉีดพ่น พื้นที่รอบบ้านอยู่รายล้อมด้วยดงสารเคมี
อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี ดินส่วนใหญ่เป็นดินทราย ร่วนแต่ไม่มีธาตุอาหาร เวลารดน้ำ ดินจะแน่นและเนียน พอแห้งจะแข็ง
การเตรียมดิน
เริ่มทำแปลงทดลองแบบมีน้ำล้อมรอบตามที่อาจารย์สอน เลยขุดร่องน้ำรอบๆแปลง เอาดินไปถมบนแปลง แปลงขนาดประมาณ 1 x 1.5 เมตร หลังจากนั้นเอาเศษหญ้าเศษใบไม้และหยวกกล้วยสับผสมกับดินที่ขุดจากร่องน้ำ คลุกเคล้ากันแล้วเอาดินโปะข้างบน รดด้วยน้ำปัสสาวะ ทิ้งไว้ 2 อาทิตย์ (ตามสูตร อ.หมอเขียว ประหยัด เรียบง่าย ใช้ของใกล้ตัว) โดยรอบๆพื้นที่มีเสาปักอยู่แล้ว 4 ด้านเลยทำการล้อมด้วยไวนิลเก่าๆและสแลนเพื่อป้องกันสัตว์เลี้ยงเข้ามา หลังจากนั้นเริ่มปลูกโดยเริ่มจากผักง่ายๆอย่างผักบุ้ง หยอดเมล็ดผักบุ้งลงหลุม แล้วเอาดินกลบ นำหญ้าแห้ง มาตัดเป็นเส้นเล็กๆแล้วเอามาคลุมดินแทนฟาง รดน้ำเช้าเย็น ผลปรากฏว่าต้นผักบุ้งออกงอกงามดี เลยตัดสินใจลงผักอย่างอื่นด้วย อาทิ หญ้าปักกิ่ง, ผักเป็ดเขียว, ผักเป็ดแดง, หอมแดง, โสมไทย, ผักกวางตุ้ง, ขึ้นฉ่ายและต้นส้มบุญ
สภาวธรรม
การมีผักไร้สารพิษกินที่บ้าน โดยไม่ต้องออกไปซื้อข้างนอก ดูจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราซึ่งอยู่ไกลตัวเมือง พอพิจารณาองค์ประกอบหลายๆด้านแล้วก็เลยตัดสินใจ สู้กับกิเลสของตัวเองสักตั้ง กิเลสความกลัว กลัวผิดหวัง กลัวความผิดพลาด ปลูกแล้วตาย ปลูกแล้วไม่สำเร็จ มันยากสำหรับก้าวแรกเหมือนกัน โชคดีที่มีหมู่มิตรดีคอยสนับสนุน ผักที่ได้ลองปลูก เพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเองคือผักบุ้ง เพราะง่ายสุด พอต้นผักบุ้งงอกก็รู้สึกดีใจว่าเราทำสำเร็จ เลยเริ่มปลูกผักชนิดอื่นในแปลงนี้หรือไม่ก็ไปเอาตอผักมาปักชำเพื่อทดลองว่าจะขึ้นไหม
การทำกสิกรรมไร้สารพิษในครั้งนี้เหมือนการทดลอง พอได้ลงมือปลูก ก็จะมีความคาดหวังว่าจะออกมาดี เจริญงอกงาม พอออกมาไม่ได้ดังใจหวังก็จะทุกข์ใจ เสียใจ การทำกสิกรรมก็เหมือนการปฏิบัติธรรมทำให้เห็นสัจธรรม ไตรลักษณ์ว่าเราไม่สามารถยึดอะไรได้เลย สิ่งที่เราทำได้คือ ความมีฉันทะและความวิริยะเท่านั้น ยินดีพอใจและพากเพียรเรียนรู้ต่อไป