อาหารเป็นหนึ่งในโลก สิ่งสำคัญในชีวิต คือ อาหาร : นฤมล ยังแช่ม

อาหารเป็นหนึ่งในโลก สิ่งสำคัญในชีวิต คือ อาหาร : นฤมล ยังแช่ม (เข้มแสงศีล)

พระพุทธเจ้าตรัสว่า “อาหารเป็นหนึ่งในโลก” ดังนั้นการเรียนรู้ การรับประทานอาหารหรือสมุนไพร ที่มีฤทธิ์ร้อนหรือเย็น ได้สมดุลกับภาวะของร่าย มีผลทำให้แข็งแรงและอายุยืน

อาหารเป็นหนึ่งในโลก สิ่งสำคัญในชีวิต คือ อาหารได้แก่ สมุนไพร ผลไม้ ผักสด ผักลวก ข้าว
เกลือ ถั่วหลากหลายชนิด ธัญพืชรสมันทำให้แข็งแรง เบาท้อง สบาย เบากาย มีกำลัง
อิ่มนาน อาหารที่จำเป็นสำคัญต่อชีวิตมีเพียงเท่านี้ แล้วจะโลภ จะโง่ไปทำไม

 

จากหนังสือ บททบทวนธรรม | หมอเขียว ดร.ใจเพชร กล้าจน

เมื่อครั้งใช้ชีวิตอยู่แบบคนโลก ๆ ก็จะเลือกกินเฉพาะอาหารที่ชอบ บางอย่างก็เป็นแบบสุขภาพ เช่น ข้าวกล้อง ผัก ผลไม้ นม ถั่วและธัญพืช บางอย่างก็เป็นพิษ เช่น อาหารประเภททอด อาหารเนื้อสัตว์ ขนมไทยและขนมปัง ซึ่งเราไม่เคยรู้มาก่อนว่า อาหารที่เราชอบกินนั้นทำให้ร่างกายป่วยได้ ความอร่อยปิดปังความจริงไว้หมด

จนกระทั่งได้มาฟังธรรมะที่ท่านอาจารย์บรรยาย เรื่อง หลักการดูแลสุขภาพด้วยยา 9 เม็ด ทำให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง ในการนำพาชีวิตไปสู่ประหยัด เรียบง่าย และผาสุก ดังนี้

1. การผลิตอาหารเอง คือการทำกสิกรรมไร้สารพิษ เป็นการพึ่งตนทำให้ได้อาหารที่ไร้สารพิษมากิน มาใช้ ที่เหลือกินเหลือใช้ แบ่งปันเกื้อกูลกัน
2. การปรุงอาหาร ใช้เกลือในการปรุงอาหารก็เพียงพอ หรือการใช้ไฟในการปรุงอาหารควรใช้ไฟกลาง เพราะความร้อนที่เข้าไปในอาหารที่สมดุลสามารถสร้างพลังชีวิตได้
3. ลำดับการกินอาหารมีส่วนสำคัญ เพราะร่างกายทำงานตลอดเวลา เกิดพิษเกิดความร้อนตลอดเวลา ควรดื่มน้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็นเพื่อคุ้มครองเซลล์ เลือกอาหารที่มีฤทธิ์เย็นประมาณ 70% และอาหารฤทธิ์ร้อน 30%  ถ้าช่วงหน้าหนาว หรือหน้าร้อนก็ปรับเพิ่มลดอีกประมาณ 10% ดูตามสภาพของร่ายกาย ณ เวลานั้น ๆ

จากเดิมที่เราต้องทำอาหารหลากหลายเมนูในแต่ละวัน เพราะติดในความอร่อยของรสชาติ พอได้มาฝึกปฏิบัติลด ละ เลิก ในสิ่งที่ชอบ มารับประทานอาหารตามหลักแพทย์วิถีธรรม ทำให้พบว่าในชีวิตของเรา อาหารที่เราควรจะรับประทานในแต่ละมื้อมีแค่น้ำสมุนไพรฤทธิ์เย็น ผลไม้ ผัก ข้าว ถั่ว ธัญพืชและเกลือ ชีวิตไม่ได้ต้องการอะไรมาก เป็นชีวิตที่เรียบง่ายมากขึ้น แค่มีหม้อหุงข้าวใบเดียวเราก็ใส่อาหารที่เราต้องการกินลงไปในหม้อข้าว เช่น ข้าว ผัก กล้วยและถั่ว ก็สามารถจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ทำให้ความอยากที่จะได้เงินเพื่อมาหาซื้อของกินของใช้ลดลงไปเป็นลำดับ ๆ เริ่มที่ใช้ชีวิตแบบใหม่ที่ไม่ต้องมีอะไรเยอะ ๆ แค่มีน้อย ๆ พอกิน พอใช้เท่าที่แข็งแรงเท่าที่ไม่เบียดเบียนตนเอง เก็บไว้ใช้น้อยที่สุดเท่าที่ไม่ฝืดเคียง ที่เหลือแบ่งปันเกื้อกูลไปด้วยใจที่บริสุทธิ์

เพราะรู้ว่าโลกได้ประโยชน์ และเราได้รับวิบากดี ดูดสิ่งดีเข้ามาในชีวิตของเรา ทำให้เราได้มิตรดี และองค์ประกอบดี ๆ ในชีวิต เป็นแรงเหนี่ยวนำที่ดีให้คนทำตาม คนฉลาดก็จะเลือกสะสมทรัพย์ไว้รูปของความดี ซึ่งจะคุ้มครองเราในชาตินี้และชาติต่อ ๆ ไป แต่ถ้าเราเก็บไว้ไม่แบ่งไป ก็เป็นวิบากร้ายและเป็นภาระที่เราจะต้องดูแลในส่วนที่ไม่ได้กินไม่ได้ใช้ โลกก็ไม่ได้ประโยชน์ เป็นแรงเหนี่ยวนำให้คนอื่นทำไม่ดีตาม ทำให้เราสามารถเทียบ 2 สภาวะได้ ว่าควรเลือกทำสิ่งใดจึงเกิดปัญญาที่จะเลือกใช้ชีวิตได้อย่างถูกต้อง

ชีวิตจึงเลือกที่รับประทานอาหารเป็นยา เพราะได้เห็นคุณค่า และประโยชน์ จากอาหารที่สมดุลร้อนเย็น เรียบง่าย ประหยัด ทำให้ร่างกายแข็งแรง จิตใจที่เป็นสุข เบิกบาน แจ่มใส

บททบทวนธรรมโดย อาจารย์หมอเขียว (ดร.ใจเพชร กล้าจน)