ให้ด้วยใจให้แล้วให้เลย : โยธกา รือเซ็นแบร์ก (แจ้งศีล)
บททบทวนธรรมที่ ข้าพเจ้าได้น้อมนำมาปฏิบัติใช้ในชีวิตประจำวัน การได้ทบทวนบ่อยๆ ทำให้ข้าพเจ้ามีปัญญาในการให้มากขึ้น ไม่ใช่อยากให้ก็ให้โดยไม่คิดพิจารณาไม่ไตร่ตรองก่อนว่าให้สิ่งที่จำเป็น หรือเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เราจะให้หรือเปล่า ทบทวนเตือนใจตัวเอง “ให้ กับ ไม่ให้ แล้วใจเราเป็นเช่นไร เมื่อคิดที่จะ “ให้ ” แล้วใจไม่ทุกข์
บททบทวนธรรมข้อที่ 43
“ให้”..แล้วคิดที่จะไม่เอาอะไรจากใคร ให้ได้
“ให้” ..แล้วคิดที่จะไม่เอาอะไรจากใคร ให้ได้
“ให้ “..แล้วคิดที่จะไม่เอาอะไรจากใคร ให้ได้
คำว่า “ให้” ด้วยใจที่บริสุทธิ์ ที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แม้แต่คำขอบคุณ และรอยยิ้ม มันทำยากมาก ๆ ที่ใคร ๆ จะเข้าใจและทำได้
เพราะใคร ๆ ก็พูดน่ะพูดได้แต่ใจข้างในลึก ๆ ก็หวังอย่างน้อยก็คำขอบคุณ หรือรอยยิ้ม อาการเช่นนี้ข้าพเจ้าก็เคยเป็นให้แล้วหวังผล “การให้” ไม่เคยพิจารณา ให้แบบโง่ ๆ เราพอไม่ได้อย่างที่ต้องการ ก็หงุดหงิดเป็นทุกข์ ทั้งที่เขาไม่ได้ขอร้องบางทียัดเยียดให้เขาอีกต่างหาก ให้เพื่อสนองกิเลสตัวเองและเลือกที่จะให้คนที่ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ให้ใจไม่เป็นกลางและไปเพิ่มกิเลส แต่พอมาได้เรียนรู้จากท่านพ่อครูโพธิรักษ์และท่านอาจารย์หมอเขียว สอนธรรมะในเรื่องของการให้และการแบ่งปัน พอปฎิบัติตามก็ทำให้เข้าใจพ้นออกจากทุกข์ได้
ข้าพเจ้านำมาทบทวนธรรมบ่อย ๆ จนเข้าใจลึกซื้ง จึงมาเปลี่ยนแปลงการให้ใหม่ไม่ใช่ให้เพียงวัตถุ แต่ให้ใจด้วย ให้รอยยิ้ม ให้ความจริงใจ ให้อภัย ให้โอกาส ความรู้ ความสามารถ ที่เรามีอะไรที่เป็นสิ่งที่เกินจำเป็นสำหรับเราและไม่เบียดเบียนตัวเอง ช่วยได้เท่าเราช่วยได้ไม่เดือดร้อน มีทุกข์น้อยลงเพราะ ไม่รอ ไม่หวัง ให้แล้วให้เลยจบแล้ว
สรุป
การ “ให้แล้วให้เลย ให้ด้วยใจที่บริสุทธิ์” ให้สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อเรา ต่อโลก การให้ดีกว่าการเอา ขอเชิญพี่น้องที่ได้อ่านบทความนี้ ลองมาศึกษาพิจารณาเรียนรู้ คำว่า “ให้” ในหนังสือบททบทวนธรรม เพื่อทางไปสู่ความพ้นทุกข์ที่แท้จริง กราบอนุโมทนาสาธุค่ะ
บททบทวนธรรมโดย อาจารย์หมอเขียว (ดร.ใจเพชร กล้าจน)