กระดูกทับเส้นประสาทที่หลัง : ศิริขวัญ แซ๋ลิ่ม ( ขวัญ ชื่อทางธรรม ขวัญไพรเย็น)
ภาคใต้ (สวนป่านาบุญ 2) การดูแลสุขภาพตนเองด้วยยา 9 เม็ด
ขณะออกกำลังกาย ก็รู้สึกปวดสะโพกลงไปที่ก้นกบ นั่งแล้วปวด ไม่สามารถนั่่งทำงานนานๆได้ ร่างกายต้องการพัก จึงไไปตรวจรพ. เพื่อยืนยันการวินิจฉัย พบว่า เป็นกระดูกทับเส้นประสาท แพทยให้พัก 7 วัน
ได้ยาแก้อักเสบและแก้ปวดมา แต่ขวัญไม่ได้ทานยาเพราะ ทราบสาเหตุของการเกิดโรค จึงได้เริ่มการลงมือรักษา ด้วยตนเอง ดังนี้
1.ตรวจใจ
*ตรวจใจ ว่ามีเร่งผล ชังอาการปวดหรือไม่ ผลพบว่า มีพลังงานเร่งผล และพลังงานชังเล็กน้อย ทำให้พลังตก จึงปรับจิตใหม่ระเบิดความยินดี กับอาการปวดนั้น รับเต็มๆ หมดเต็มๆ ปวดให้มันปวด เจ็บให้มันเจ็บโว้ย เขาแบ่งให้แค่นี้ดีมากแล้ว ขอบคุณๆๆๆ ใจก็ผาสุกสุด ที่เหลือก็เรียนรู้วิธีแก้วัตถุและเหตุการณ์แบบสบายๆ
2.ตรวจสมดุุลเหตุการณ์ วัตถุ
การออกกำลังกายที่มากเกินไป ไม่สมดุล จึงพักการออกกำลังกายเคลื่อนไหวตนเองแรงๆ ปรับมากดจุดลมปราณ โยคะท่านอนท่ายืนบิดเอวและหลัง กัวซา ที่หลัง ก้นกบ แช่ก้นด้วยนำสมุนไพรฤทธิ์เย็นมาต้ม เช่น สาบเสือ ไมยราบ ย่านาง เสลดพังพอน ย่านาง มะนาวฯลฯ ทำติดต่อกัน3 วัน และทาบริเวณที่ปวดด้วยปัสสาวะเก่าที่หมักไว้กับสาบเสือ ไมยราบ ถ่าน ทาก่อนแช่ก้น และทาบ่อยๆ ทำแบบนี้สลับกันไป ดื่มปัสสาวะทั้งวัน เป็นเวลา 1 วัน ดื่มปัสสาวะนาโน เป็นเวลา 1 วัน Detox เท่าที่สบาย นอนพัก พอพักมากไปก็ไม่สมดุล ก็ไปปลูกผัก ถอนหญ้าให้เหงื่อออก ก็โล่ง สลับกันไป ระหว่างพักกับเพียร แบบสบายๆ
3.ตรวจผลของกรรม
ระลึกได้ว่า และระลึกได้ว่า ตนชอบกินไก่ส่วนหลังไปสะโพกบ่อยๆ และได้ขับรถเหยียบแมวตาย และเคยเพ่งโทษหัวหน้าที่เป็นโรคนี้รักษามาหลายปี ไปกายภาพบำบัด หลายปี ผังเข็ม เคยคิดว่าไม่รู้จักดูแลตนเอง รักษาไม่ยาก จึงได้สำนึกผิด ไปทำมาจึงต้องมาเรียนรู้เองเป็นเอง และขอบคุณมากแล้วที่ให้เราได้รับเพียงเท่านี้ ขอบคุณมากแล้ว ทันใดพลังความยินดีระเบิดขึ้นทันที บททบทวนธรรมวิ่งขึ้นมา ยินดี เต็มใจ ตั้งใจรับ จะได้หมดไป รับเท่าไหร่หมดไปเท่านั้น หายก็ได้ไม่หายก็ได้สบายใจจัง
ผลของการดูแลด้วยหลักการแพทย์วิถีธรรม
ได้ตรวจใจ ใจสบาย เบา เบิกบาน และตรวจกาย อาการปวดค่อยๆดีขึ้นภายในระยะเวลา 7 วัน ไปทำงาน จากนั้นพักฟื้นต่อเล็กน้อย ประมาณ 7 วัน อาการป่วยก็หายเป็นปกติราวร้อยละ 98 พอไปทำงานหัวหน้าก็มาถาม รักษาอย่างไร ก็ได้เล่าให้ฟังว่าใช้วิธีอย่างไร แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดมากนัก
สภาวธรรม
***ใจเบาสบาย ไม่มีความทุกข์ใจใดๆ ได้ตรวจใจว่ามีเหลี่ยมไหนที่ทำให้เราทุกข์ได้อีก กิเลสมาเล็กน้อย บ่น เจ็บ บ่นเมื่อไหร่จะหาย แต่ก็ปรับให้เข่้าสู่พุทธะได้ จึงตอบมันไปว่า ไม่หายแล้วไง จะรีบไปไหน แล้วที่ไปดูถูกเพ่งโทษคนอื่น ไปกินตูดไก่มาเยอะ ไปเหยียบแมวตายมา เขามมาให้ชดใช้แค่นี้ก็ดีมากแล้ว อย่าโลภดิ แค่นี้ก้ขอบคุณมากแล้วมาร
****ได้ปัญญาเพิ่ม ในเรื่องการเจ็บป่วย เพราะตนเองมิได้ป่วยหนักอะไร ครั้งนี้ถือว่าหนักสุด เลยต้องมาเรียนรู้วิธีแก้ไข เอง เป็นเอง จะได้เข้าใจคนอื่น ได้เมตตาคนอื่น ความเมตตาสูงขึ้นค่ะ และระลึกว่าไม่หายชาตินี้ก็ไปหาาติหน้า หรือตอนตายก็ได้ 555 สบายใจเลยกืเลสหายไปเลย