ขายประกันชีวิต เพราะอยากได้ยอดขาย เพื่อไปเที่ยวทะเล : นางพรพรรณ เอ็ทสเลอร์
ต่างประเทศ (สวนป่านาบุญ 6)
เมื่อสมัยเป็นวัยรุ่น จำได้ว่าตัวเองเป็นคนขยันทำมาหาเงิน เป็นต้นว่า เก็บผักในสวนไปขายในหมู่บ้าน ซื้อขนมในราคาขายส่งมาแบ่งใส่ถุงเล็ก ๆ ไปขายในห้องเรียน ออกเงินกู้ให้เงินเพื่อน และขายเครื่องสำอางค์ ในเวลานั้นรู้สึกสนุกในการหาเงิน และเก็บเงินมาก ไม่มีความละอายนะค่ะ เพราะคิดว่าได้เงิน และจะได้มีประสบการณ์ในการใช้ชีวิต และนำที่ได้ไปซื้อของที่เราอยากได้
อาชีพตัวแทนประกันชีวิต เป็นอาชีพเสริมอีกอาชีพหนึ่งของตัวเอง จำได้ว่าจะนำไปขายให้ พี่ น้อง เพื่อน ๆ และเพื่อนบ้านในหมู่บ้าน และบุคคลที่เรารู้จัก ยิ่งช่วงที่ บริษัทประกาศคุณวูฒิ เพื่อทำยอดไปเที่ยว หรือคุณวูฒิ อะไรต่าง ๆ ด้วยแล้ว ตัวเองจะขายจน พิชิตถึงยอด แทบทุกครั้ง และก็ได้ทั้ง เงิน ทั้งความได้ดั่งใจเลยนะตอนนั้น
พอได้มารู้จักแพทยืวิถีธรรม ทำให้ได้รู้ว่า โห่ เห็นความชั่วของตัวเองเลยค่ะ ถึงแม้ถ้าเทียบไปในทางโลกจะไม่ร้ายแรงมาก แต่ก็ยังรู้สึกละอายต่อบาปย้อยหลังเหมือนกันเลยค่ะ
ทุกวันนี้ก็ยังมีอาชีพที่ตัวเองทำอยู่ คือทำความสะอาด ยังมีความรู้สึกผิดกับเจ้านายอยู่เหมือนกันว่า เราเอาเปรียบเจ้านายมากไหม ที่งานเราบางที่ก็สบายจนเหมือนกับว่าเราทำงานให้เจ้านายไม่คุ้มเงินที่ท่านจ่ายให้เรา แต่ เจ้านายบางท่านก็ตรงกันข้ามคือ เจ้านายจ่ายเงินไม่คุ้มให้เราก็มี แต่ตัวเองก็ไม้ได้ติดใจอะไร ยอมรับกับเหตุการณ์และทุกสิ่งอย่าง ที่ตัวเองได้รับในขณะนั้น ๆ ด้วยใจที่เป็นสุข รู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น ก็เป็นไปตามวิบากกรรมที่ดี ร้าย ของตัวเอง ของเจ้านาย และของโลกสังเคราะห์ กัน ค่ะ