สภาวธรรมห้องเรียนอริยสัจสี่ 1 : โยธกา รือเซ็นแบร์ก (แจ้งศีล)
วันนี้(21 มีนาคม 2564) หลังจากหลายสัปดาห์ที่ไม่ได้เข้ามาเรียนในห้องเรียน “มาทำการบ้านกันเถอะ” มีความรู้สึกเหมือนขาดสิ่งที่เรายังเรียนรู้ไม่จบ เพราะเป็นวิชาที่สำคัญต่อชีวิต คือ ทำให้เห็นกิเลสตัวเอง รู้จักวิธีล้างกิเลสอย่างไร
ไม่ได้ทำการบ้านอริยสัจสี่ส่งสถาบันวิชชารามมาหลายสัปดาห์ และไม่ได้เข้าห้องเรียนมาระยะหนึ่งเพราะตรงกับเวลทำงาน และเนื่องจากร่างกายมีภาวะร้อนเกิน ทำให้มีอาการตาแดง มีตุ่มแดงที่เปลือกตา และปวดตา จึงพักสายตา และได้บำบัดร่างกายปรับสมดุลร้อนเย็นตามสภาพไป ส่วนด้านจิตใจได้ปฏิบัติอริยสัจสี่ทุกวันและได้จดบันทึกไว้ในสมุด (กายไม่เดินแต่จิตเดิน) แต่บางครั้ง ก็รู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะขี้เกียจขึ้นมา จึงได้แลกเปลี่ยนสภาวธรรมกับพี่น้องหมู่กลุุ่ม พลังหมู่มิตรดีทำให้มีพลังและกำลังใจ เริ่มขยันขึ้นมาใหม่ และอาการทางตาก็ได้ทุเลาลง จึงเริ่มเขียนการบ้านสภาวธรรมส่ง
วันนี้(วันอาทิตย์)ได้เข้าร่วมประชุมในห้องปริหานิยธรรมจิตอาสาแพทย์วิถีธรรมทั่วโลก ได้ยินท่านคุรุบอกว่า วันนี้เวลา 10:00 น. ที่ห้องเรียนออนไลน์นักศึกษาวิชชารามก็มีเรียนอริยสัจสี่ด้วย ปกติจะเป็นช่วงบ่ายวันเสาร์ซึ่งตรงกับเวลาที่เราต้องทำงานจึงไม่ค่อยได้เข้าเรียน แต่วันนี้ในช่วงเวลา 8:00 -10:00 น.มีอปริหานิยธรรมจิตอาสาแพทย์วิถีธรรมทั่วโลก และมีรายการอริยสัจขจัดมารด้วย ขณะที่พี่น้องช่วยกันสังเคราะห์อริยสัจสี่ของพี่น้องต้นเรื่องอยู่นั้น ท่านคุรุในห้องเรียนออนไลน์นักศึกษาวิชชาราม ก็ส่งลิงค์ Zoom เข้ามา เห็นใจตัวเองโลภ อยากจะฟังทั้ง 2 ห้อง จึงเปิดทั้งมือถือและแท็บเล็ต เลยฟังไม่รู้เรื่องแต่ใจก็ยังไม่อยากจะออกจากห้องไหนสักห้อง อยากฟังต่อ สู้กับกิเลสอยู่ประมาณ 10 นาที เราต้องเลือกเพียงห้องเดียว จึงตัดสินใจขอออกจากห้องอปริหานิยธรรมจิตอาสาแพทย์วิถีธรรมทั่วโลก เข้ามาห้องเรียนออนไลน์นักศึกษาวิชชารามอริยสัจสี่ เพื่อสานพลังและเข้ามาให้กำลังใจกับท่านคุรุและพี่น้อง ซึ่งเห็นมีพี่น้องยังเข้ามาไม่มาก และวันนี้ท่านคุรุได้เสนอ ให้พี่น้องนักศึกษาโหวต เลื่อน วัน เวลาเรียนใหม่ ระหว่างวันเสาร์กับวันอาทิตย์
สรุปมติหมู่มตกลงว่าเป็นวันอาทิตย์ เห็นอาการดีใจของตัวเอง เพราะเคยแอบคิดเอาไว้ว่า วันเสาร์เราไม่สะดวกเลย ต้องทำงานจึงไม่ค่อยได้เข้าเรียนและมีความเสียดาย เมื่อมติหมู่เป็นวันอาทิตย์เห็นอาการลิงโลดของใจ พองโต ทำให้เห็นความจริงว่า ถึงเวลาวิบากดีออกฤทธิ์ เราคิดอะไรไว้ก็จะได้ แต่ก็ไม่ยึดว่าจะต้องเป็นอย่างที่เราคิดไว้เสมอไป กราบสาธุค่ะ