กิเลสเยอะ พื้นที่น้อย กิเลสน้อย พื้นที่เยอะ : พรทิพย์ ไทยเอียด (ภาคใต้)
การปลูกอยู่ปลูกกิน โดยปราศจากข้ออ้างว่า ไม่มีที่ปลูก ได้หายไปจากความคิด เมื่อเรามาคิดหาวิธีการปลูกโดยการนำสิ่งเหลือใช้ ที่หาได้ง่ายที่มีอยู่ นั่นคือกระสอบและถุงในของปุ๋ยชีวภาพที่เหลือใช้ นำมาใช้แทนกระถางและรองปูพื้น และจัดสรรพื้นที่ที่มีอยู่เล็กน้อย รอบๆตัวบ้าน
จากที่เคยคิดว่าไม่น่าจะปลูกอะไรได้ เพราะไม่มีพื้นที่ หรือพื้นที่มีน้อย เลยเกิดความรู้สึกไม่อยากปลูก แต่พอเราใช้ปัญญา หยุดคิดพิจารณาสิ่งที่เรากำลังจะทำ โดยยึดหลักการลดกิเลสอยาก กิเลสโลภ เอาพอประมาณตามแรงที่มี ทำอย่างไรจึงจะใช้ต้นทุนน้อยที่สุด ทำง่ายที่สุด เลยกลายเป็นว่า หลังจากลงมือทำไปได้ระยะหนึ่งเกิดความคิดใหม่ ว่าเมื่อไหร่หนอ เราจะปลูกพืชผักได้เต็มพื้นที่เสียที ทำอยู่หลายวันแต่ยังมีพื้นที่ว่างอยู่อีกเยอะเลย
ที่ผ่านมาเรามองข้ามสิ่งเล็กน้อยที่เรามี แท้ที่จริงมันยังสร้างประโยชน์ให้กับเราได้อีกเยอะ ทำให้ ได้เข้าใจในคำสอนที่ว่า ชีวิตจริงๆแล้ว ถ้าเราคิดจะทำอะไร บนพื้นฐานความอยากและความโลภ ปัญญาเราจะดับ การทำอะไรก็จะต้องเสียหายหรือต้องมีการลงทุนที่เสี่ยงสูง แต่พอเราล้างกิเลสอยาก กิเลสโลภได้ แล้วลงมือทำ มันดูง่ายและสะดวก ทำได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องไปกังวลเรื่องใดๆทำงานไปเด้วยจิตใจที่เป็นสุขได้อย่างแท้จริง พอเราพิจารณาในสิ่งนี้ได้ เราก็นำความรู้นี้ไปปรับใช้กับสถานการณ์อื่นในชีวิตประจำวันได้อีกทุกเหตุการณ์