มะละกอเหลือกิน : ดิณห์ ไอราวัณวัฒน์
ยังวนอยู่กับเรื่องมะละกอ เพราะเป็นผลไม้หลักตั้งแต่ต้นปีมานี้ ได้กินมะละกอที่บ้านเกือบทุกวัน กินสลับพันธุ์กันไป สุดท้ายชีวิตช่วงนี้ก็มีแต่มะละกอ ซึ่งก็ดี ดีกว่าไม่มีจะกิน
ลพบุรี ริมคลอง ดินดี แดดดี วัชพืชงามดี ช่วงนี้ฝนตกชุก อากาศร้อนชื้นมาก ๆ
ช่วงนี้มะละกอที่ปลูกไว้ รวม ๆ ก็แค่ประมาณ 10 กว่าต้น แต่เป็น 10 กว่าต้นที่ติดผล ให้ผลแล้ว ปลูกมาหลายปี ไม่เคยมีอาการนี้มาก่อน คือมะละกอเหลือกินจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร
พอมีมะละกอสุกมาก ที่เก็บก็ไม่พอ กินมากไปก็ไม่ไหว กินไม่หมด ขนาดกินทุกวันก็ยังไม่หมด ก็รู้สึกว่าเป็นทุกขลาภอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็เกิดความคิดว่าเอาไปทำน้ำหมักสิ ทำน้ำหมักมะละกอเป็นปุ๋ยอย่างดี ปกติถ้ามะละกอสุกฉ่ำจนถึงเน่าจะทิ้งไว้ใต้ต้น แต่มดก็มากินซะเยอะ กลายเป็นให้อาหารมดไปซะอีก มดเจริญมากมันก็มากัดเราอีก เอาไปหมักจะดีกว่า ได้ปุ๋ยฟรีด้วย
ตอนแรกก็ว่าจะตั้งชื่อบทความว่า มะละกอเหลือกินเหลือใช้ แต่พอระลึกถึงว่ากำลังจะเอามะละกอไปหมัก ก็เลยตัดคำว่าเหลือใช้ไป เพราะยังเหลือถังสำหรับหมักมะละกออีกหลายถัง และคิดว่ามะละกอก็คงจะไม่ออกผลเกินถังที่เรามีหรอก เพราะสักพักหมดช่วงที่เหมาะสมกับการสุกของผล เดี๋ยวก็เป็นช่วงชะลอการสุกงอมเหมือนเคย