ศีลเท่านั้น คือทางรอด : มาลิน จุ้ยทรัพย์เปี่ยม (เมฆ ลม ฟ้า)
เดือนที่ผ่านมามีเหตุให้ต้องเดินทางไปงานศพสามีของพี่จิตอาสาที่ไม่ได้พบกันมาเป็นเวลานาน ความพลัดพรากจากคนที่เรารัก สิ่งที่พี่ท่านเจอแม้ว่าจะได้ฝึกฝนการทำใจไม่ให้ทุกข์จากการไปบำเพ็ญที่ราชธานีอโศกอยู่เป็นประจำ แต่ก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะทำใจได้
ในระหว่างการเดินทาง ก็ได้พูดคุยถามสารทุกข์กับพี่น้อง และได้ Video Call คุยเพื่อนอีกท่าน ท่านเล่าให้ฟังถึงความห่วงและหวงลูก ความทุกข์จากการที่ลูกไม่ได้ดั่งใจ ตัวเราเองก็ได้บอกเพื่อนไปว่า ให้พยายามตั้งศีลเรื่องอาหาร เอาเรื่องง่าย ๆ ก่อน เพราะขนาดตัวง่ายเรื่องกาม-อาหาร ถ้ายังทำไม่ได้ แล้วไอ้ตัวที่ยากกว่าอย่างความยึดมั่นถือมั่น ยึดดีที่จะเอาจากลูก จะทำได้หรือ เหตุการณ์นี้ยังไม่จบง่าย ๆ บททดสอบนี้ จะยังต้องมาเรื่อย ๆ เพราะเพื่อนยังไม่ได้ล้าง มันแค่ผัดผ่อนไปเท่านั้น วิบากนี้ มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ดูท่าจะยังไม่จบง่าย ๆ
ในตอนเย็น ได้อ่าน Line ของพี่ท่านหนึ่ง คุณพ่อแอดมิดโรงพยาบาล โดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว จากเดิมคิดว่าแค่มาตรวจร่างกายเฉย ๆ ท่านได้เขียนมาว่า “ดีนะที่ได้ธรรมะจากอาจารย์หมอเขียว ถ้าไม่มีธรรมะ คงจะตั้งตัวไม่ติดเหมือนกัน”
มาถึงตอนนี้ จากหลาย ๆ เหตุการณ์ มานั่งคิดไตร่ตรอง เลยทำให้รู้ว่า วิบากกรรมที่ทุกคนได้รับ หรือแม้แต่ที่ตัวเองได้รับ จะมาในรูปแบบของใครของท่าน เดิมที่คิดว่าเรานี่ล่ะ วิบากกรรมเยอะอยู่คนเดียว พอได้ฟังเรื่องราวของพี่น้องทำให้คิดได้ว่า วิบากมันมากมายเหมือนเม็ดทรายในแม่น้ำคงคาเหมือนที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ใน คงคาสูตร เราไม่สามารถควบคุมวิบากกรรมได้ว่า มันจะมาตอนไหน ไม่มีใครรู้ คนอื่นที่เวียนเข้ามา เราก็คุมไม่ได้ สรุปคือ เราไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลย แต่สิ่งที่เราทำได้แน่นอน สามารถควบคุมได้ชัวร์ ๆ อย่างเดียวจริง ๆ คือ การตั้งศีลที่ตัวเรา ลด ละ เลิกกิเลสตัวที่ติดยึดนี่ล่ะ เป็นสิ่งเดียวที่ทำได้ จากเหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ยิ่งชัดเจนว่า อย่าประมาทและเราต้องรีบตั้งศีลทุกวัน ยิ่งเราอยู่ในโลกภายนอกแล้ว แค่เราอยู่นิ่ง มีแต่เท่าเดิมกับถอยหลัง คือเสื่อมลงเท่านั้น เหมือนพายเรือในน้ำที่ยังไหลอยู่ ถ้าเราไม่พาย เรือก็ถอยหลังไปเรื่อย ๆ อยู่ดี ยิ่งเห็นแบบนี้แล้ว ก็จะไม่รอช้า รีบสังวรระวัง พึงตั้งศีล ล้างกิเลสต่อไป