ความเข้าใจผิดของเรากับผู้อื่น : บัณฑิตา โฟกท์ (มุกแสงธรรม)
เมื่อมีการเข้าใจผิดกันระหว่างข้าพเจ้ากับผู้อื่นหรือเห็นความเข้าใจผิดกันของบุคคลอื่น ๆ ข้าพเจ้าได้น้อมระลึกถึงบททบทวนธรรมบทนี้ทำให้เข้าใจเรื่องวิบากกรรมในเหลี่ยมมุมนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น เกิดความเมตตา เจริญอภัยไม่ถือสา ใจไร้ทุกข์ไร้กังวลได้รวดเร็ว
บททบทวนธรรมข้อที่ 1
เรื่องการเข้าใจผิดของเรากับผู้อื่นเราต้องระลึกรู้ว่า มันคือวิบากกรรมเขา วิบากกรรมเรา แก้ไขได้ด้วยการทำดี ไม่มีถือสาไปเรื่อย ๆ แล้ววันใดวันหนึ่งข้างหน้าในชาตินี้ หรือชาติหน้า หรือชาติอื่น ๆ สืบไปความเข้าใจผิดนั้นก็จะหมดไปเอง
เนื่องจากข้าพเจ้าได้ร่วมงานกับพี่น้องหลายหมู่กลุ่มทั้งทางโลกและทางธรรม หลายเชื้อชาติ ศาสนา เมื่อพบเหตุการณ์ที่มีพี่น้องเข้าใจข้าพเจ้าผิดไป หรือเห็นความเข้าใจผิดของบุคคลอื่น ๆ ก็เข้าใจได้ทันทีว่าเป็นวิบากกรรมทั้งสองฝ่าย และทำให้เราวางใจได้ ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้แม้กับบุคคลที่คุ้นเคยกันแล้วแต่ก็ยังมีการเข้าใจผิดกันได้ ซึ่งจุดนี้ทำให้เราได้เห็นเหลี่ยมมุมของวิบากกรรมที่ไล่ล่าแต่ละชีวิตอยู่ชัดเจนจริง ๆ และได้น้อมมาพิจารณาจุดบกพร่องที่เราควรจะแก้ไขเพื่อลดวิบากกรรมเรื่องการเข้าใจผิดกัน
เราจึงเพิ่มศีลเรื่องการสำรวมและการประมาณ ความคิด คำพูด การกระทำให้พอเหมาะกับบุคคลและเหตุการณ์ และสิ่งที่เราทำได้ทันทีเมื่อเกิดความเข้าใจผิด คือ ทำความเมตตาต่อตนเองก่อน คือ ใจเย็น เพื่อจะอธิบายหรือขยายความใหม่ให้พี่น้องได้เข้าใจสิ่งที่ตัวเองต้องการจะสื่อสารออกไป และรีบขอโทษ ขออภัย ขออโหสิกรรมทั้งต่อตนเองและพี่น้อง แม้ทำต่อหน้าไม่ได้ก็ทำในใจทันที เมื่อเราทำอย่างนี้ ความกังวลในใจคลายลงได้ มีพลังและกำลังใจที่จะบำเพ็ญคุณงามความดีต่อเนื่องมาเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์หมอเขียว ดร.ใจเพชร กล้าจน ที่ได้เขียนบททบทวนธรรมบทนี้และอีกหลาย ๆ บทให้ลูกศิษย์ได้เรียนรู้ และปฏิบัติตาม ขอน้อมจิตกราบระลึกถึงคุณงามความดีของท่านอาจารย์ด้วยความเคารพบูชายิ่งค่ะ สาธุ
บททบทวนธรรมโดย อาจารย์หมอเขียว (ดร.ใจเพชร กล้าจน)